پرستار گمنام و همراه صبور؛ روایت پرستاری که در جنگ، زلزله و خانه فرشته نجات بوده است | |
به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، مرضیه طهرانی؛ میدانست که پرستاری یعنی همراهی مداوم با درد، با اندوه، با بیماری و خستگی، اما عاشق بود، پس مسیر مقدسش را آغاز کرد. قلبش دریا که نه اقیانوس بود، پس خداوند مدام سختترین امتحانهایش را از او میگرفت. او با روپوش سفیدش، شاهد تلخترین روزهایِ ایران بوده و سیاهی به دل راه نداده است. از آغازین روز کاریاش برایم گفت که با فاجعه سهمگینِ بمبباران حلبچه آغاز شد. از بوی خون گفت و باروت و شیمیایی؛ از زخم گفت و فریاد و خاک و خون؛ از خودش گفت که آن روزها پرستار بخش بانوان بیمارستان بقیهاللّه(عج) تهران بود و مدام به یاد مظلومیت و غربت حضرت زینب(س) میافتاد؛ آن لحظاتی که آن سراسیمه و مستاصل بین خیمههای نیمسوز رفتوآمد میکردند و پناه و امیدِ زنان و کودکان بودند و از ایشان مدد میگرفت و با تمام قلب و توانش خود را وقف سلامت مجروحان میکرد. حسن سُلگی همسر بانوی قهرمان قصه ماست، او آزاده هشت سال اسارت و جانباز از اصابت ترکش به گردن و زانوهاست که در ۱۶ سالگی اسیرِ نیروهای بعثی عراق شد و پس از تحمل ۸ سال شکنجه، رنج و درد در ۲۴ سالگی به ایران و آغوش خانوادهاش بازگشت و ۳ ماه پس از آزادی با قهرمانِ قصه ما یعنی خانم سلگی ازدواج کرد و چه مبارک است پیوند دو قهرمان. خانم سُلگی از سال ۶۶ پرستار و سرپرستار و سوپروایزر بخشهای مهم و مختلف بیمارستان بقیهاللّه(عج) تهران بوده است. او در کارنامه کاریاش دو اتفاق مهم و به غایت تلخِ کشورمان یعنی بمبباران حلبچه و زلزله مهیب رودبار را با چشم دیده و با روح بلندش همراهی کرده است. روز پرستار را به سالروز میلاد اسوه مُسلّمِ صبر مزین کردهاند، چه تناسب زیبایی، چه تشابه خاصی و چه تقابل منحصر به فردی. به همین مناسبت و به پاس سپاسگزاری از این فرشتههای بدونِ بال سراغ یکی از پرستارانِ شریفی رفتیم که هم پرستار خانه و هم پرستار بیمارستان است، رفتیم که نامش سکینه سُلگی و داستانش شنیدنی است. سکینه سلگی گفت: شغل پرستاری یک شغل همه جانبه است. در این کار آموزش وجود دارد مثلاً به بیمار دیابتی، فشار خونی و ... میگوییم پرهیزهای غذاییاش چیست. همچنین در این شغل هم کار فنی و تخصصی خودِ پرستار است که مدام بیماران بخش مورد نظرش را مراقبت و چک میکند و هم کار روانشناسی و عاطفی است که باید هم به بیمار و هم به همراهانش روحیه بدهد. ما فقط پرستار بیمار نیستیم بلکه به نوعی پناهگاه همراهان بیمار هم هستیم آنجا که از ما توقع دارند کار بیمارشان را با دقت و سرعت عمل و تخصص انجام دهیم. برای پرستار هیچ چیز جز سلامت و آرامش بیمار حائز اهمیت نیست، برای پرستار هیچ فرقی ندارد که شغل و سِمت بیماری که روی تخت بیمارستان است، چیست. گاهی با بیماری که مبتلا به ایدز و هپاتیت است، مواجهیم و گاهی هم با یک کارتنخواب یا یک مسئولِ مهم کشوری. تنها چیز مشترک بین همه اینها یک تخت است و حجمِ دردی که شبها متحمل میشوند و هیچ کس جز خدا و پرستار همراهشان نیست. سُلگی در مورد جذابیتهای شغلش، گفت: وقتی بیماران بعد از مدت کوتاهی آنقدر به من و همکارانم اعتماد پیدا میکردند که مگوترین رازهایشان را با ما در میان میگذاشتند و از مشکلات و غصههای شخصیشان میگفتند، احساس بسیار خوبی را تجربه و خدا را بخاطر این همه اعتماد شکر میکردم. اما گاهی هم پیش میآمد که درگیری و دعوا بین همراهان و بیماران رخ میداد و پرستار باید نقشِ یک قاضی یا محافظ را بازی و شرایط را مدیریت میکرد. زلزلهی رودبار یکی از سختترین و تلخترین تجربههای کاری من بوداین پرستار فداکار در ادامه گفت: من در زمان زلزله رودبار شیفت شب بخش اطفال بیمارستان بقیهاللّه(عج) تهران بودم و با سیل انتقال مجروحان با بالگرد به بیمارستان آشوبی برپا شد که مدیریتش واقعاً طاقتفرسا بود. سختترین بخشش هم گم شدن کودکان بود و تعداد بسیار زیادی کودک مجهولالهویه که از شدت ترس و شوک روانی، حتی قادر به بیان کردن اسمشان نبودند و بالای سرشان در بخش مشخصات بیمار نوشته بودیم مجهولالهویه. اما در کنار این حجم از فشار کاری و روانی و اندوه، یکی از دلگرمکنندهترین اتفاقات آن روزهای سخت زلزله، حضورِ خودجوش مردم بود که تمام وسایل مورد نیاز زلزلهزدهها اعم از پوشاک، خوراکی، پوشک بچه و حتی اسباب بازی میآوردند و به بیمارستان میدادند و کنار کادر درمان بودند. خاطرات تلخ شغل پرستاری بیشتر از خاطرات شیرینش بودسلگی ادامه داد: پرستاران در بیمارستان به نُدرت خاطرات خوش را تجربه میکنند، بهترین خاطره من همیشه لحظه زایمان خانمها بود و احساس خوبی که در اولین به آغوش کشیدن فرزندشان تجربه میکنند یا زمانی که سربازان و مجروحان نظامی یا زلزلهزدگان با آسیبهای جدی و احتمال خیلی کمِ زنده ماندن مراجعه میکردند و بعد از مدتها تحمل سختی و درد، با سلامتی کامل مرخص میشدند و خستگی از جسم و جان من و همکارانم دور میشد. پرستاری یعنی صبر بیش از حد برای تحمل درداین پرستار فداکار گفت: تماشای لحظات درد کشیدن بیمار برای ما هم از نظر روانی بسیار سخت بود؛ پرستاری برای من و همکارانم یعنی فراموش کردن خود و وقف کردن وقت و آرامش و احساس برای بیماری که تنها پناه و حامیاش در شبهای سخت و طولانی بیمارستان پرستار است و در نهایت لذت تماشای آرامش و سلامت بیمارمان. ما آگاهانه شغلمان را انتخاب کردیم؛ پرستاران میدانند که با درد، آلودگی، سختی و احتمال ابتلا به بیماریهای خطرناک مواجهاند، اما باز هم با شرافت و استقامت به کارشان ادامه میدهند. در شغل پرستاری بازنشستگی معنا نداردسُلگی گفت: ۱۰ سال است که بازنشسته شدهام، اما هرگز از کارم دور نشدم و هنوز هم مثل سابق گاهی با بیمارانم در ارتباطم و همواره اگر بیماری برای نزدیکان و دوستانم پیش بیاید اولین نفری که به او مراجعه میشود من هستم. همچنین پسر و عروسم نیز پزشک هستند و این روزها در بخش کرونا فعالیت میکنند و همواره نگران سلامتی آنها هستم و به خوبی سختی و حاد بودن شرایط کارشان را درک میکنم و با توصیفهایشان بیش از پیش نگران همکارانم در بخش کرونا میشوم و برای همه آنها آرزوی سلامتی و برای عزیزانی که در این راه از دست رفتند شادیِ روحشان را از خدا خواستارم. همسران قهرمانان جنگ، پرستاراناین پرستار فداکار در ادامه گفت: برای من و امثال من که سالهاست با همسرانی قهرمان که یادگار روزهای جنگ هستند، جنگ و تبعاتش هرگز تمام نمیشود. جنگ همیشه در خانه ما، کنار سفره ما همراه فرزندان ما و در تمام لحظات زندگی ما در جریان است. همسر من با شرایطِ جانبازی و مجروحیتش گاهی ماهها ماموریت کاری بود و فرزندان من تنهای تنها بودند و از یک سو نگرانیِ سلامتی همسرم در راه دور و از یک سو نگرانیام برای فرزندانم و از سوی دیگر مشاهده رنج عمیقِ بیمارانم روحم را میخراشید، اما باید صبوری میکردم، باید به روی نمیآوردم. وقتی همسرم در ماموریت بود، با دخترِ ۸ ماهه و پسر ۷ سالهام ناچار بودم به دنبال خانه باشم و جابجایی و اسباب کشی و کار و مراقبت از فرزندانم باعث فرسایشم میشد، اما باز هم با استقامت روحیهام را سر کار و بخاطر بیمارانم حفظ میکردم. سُلگی ادامه داد: نکته مهم این است که همسر من با وجود شرایط خاصش همواره حامیِ من بود و هرگز به عدم حضورم در خانه در روزهای خاص و شرایط مهم و متفاوت و گاها سخت، اعتراض نکرد و اگر حمایتها و صبوریهای او نبود کار برای من خیلی سخت میشد. همیشه این روزها را با این شوق سپری میکردم که رضایت و دعای خیر بیمار و همراهانش، همراهِ زندگیام باشد. از سوی دیگر همواره خدا را شاکر بودم که توفیق همسری و پرستاریِ همسرِ قهرمانم را به من داده است و همه اینها در این سالها، قوت قلب من بود. نوروز و یلداهایی که به دور از عزیزانمان سپری شداین پرستار فداکار در آخر یادآور شد: عیدهای نوروز و شبهای یلدا و گاهی مناسبتهایی مثل جشن تولد عزیزانم یا مناسبتهای این چنینی اکثراً شیفت و دور از عزیزان و خانوادهام بودم. من بخاطر شرایط خاص همسرم و نگرانیام برای فرزندانم مدام در دلم آشوب بود و به همسرم فکر میکردم، اما رسالتم در بیمارستان و اهمیت بیمارانم باعث میشد تا به بهترین شکل کارم را انجام دهم. برای مثال من اولین عیدِ متاهلیام را شیفت بودم. معمولاً تمام مناسبتها چه جشن و چه عزا دور از خانواده و عزیزانم و درگیر بیمارستان بودم حتی عیدها برای روحیه بیماران هفت سین و شبهای یلدا سفره یلدا پهن میکردیم، در حالی که قلبمان در کنار خانوادههایمان بود. من حاضر بودم تمام این دوریها و سختیها را تحمل کنم، اما بیمارِ بی پناهم به زودی سلامت شود و به آغوش خانوادهاش بازگردد.
|
موج زمستانی کرونا سهمگینتر خواهد بود |
احسان مصطفوی استاد اپیدمیولوژی، عضو هیات علمی انستیتو پاستور ایران، رئیس مرکز تحقیقات بیماری های نوپدید و باز پدید انستیتو پاستور ایران در گفتوگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، با اشاره به روند کاهش بیماری کرونا، اظهار کرد: باید توجه داشت که این روند کاهنده هر چند مهم و امیدوار کننده است، اما شرایط فعلی را باید شکننده دانست و نباید به این سیر نزولی خوش بین بود. کاهش دمای هوا و حضور افراد در محیطهای سر بسته، اوضاع را در پاییز و زمستان سختتر از قبل کرده است؛ بنابراین اگر مراقب نباشیم و مدیریت مناسبی برای کنترل اپیدمی دنبال نکنیم ممکن است موجهای احتمالی بعدی، سهمگینتر از موج فعلی باشد. او ادامه داد: ما فرصتهای طلایی را برای تصمیم گیری در گذشته از دست داده ایم که میتوانستیم بهتر عمل کنیم. قسمتی از این موضوع متاثر از ذات ویروس بوده که یک بیماری نوپدید است و شناخت ما هنوز هم در مورد بسیاری از ابعاد ویروس کرونا کافی نیست تا بتوانیم تصمیمات درستی درباره آن بگیریم. عضو هیات علمی انستیتو پاستور ایران، افزود: قسمتی هم متاثر از آماده نبودن کشور و ساختار بهداشت و درمان برای پاسخ سریع و به هنگام به یک اپیدمی با این ابعاد است و میتوان آن را ضعف مدیریتی و هماهنگیهای ضعیف بین بخشی دانست، بخشی هم متاثر از تحریمها و محدودیتهای ناشی از آن بوده که در ابعاد مختلف به ما ضربه زده و قسمتی هم مرتبط با مردم و عدم اعتماد کافی به دستورات و تبعیت لازم از توصیههای بهداشتی است. به اتاق فکر علمی و قوی در سطوح ملی و استانی نیاز داریمرئیس مرکز تحقیقات بیماری های نوپدید و باز پدید انستیتو پاستور ایران بیان کرد: انتظار می رود پس از ۹ ماه و گذراندن سه پیک اپیدمی با مرور آنچه گذشته است، در بعضی سیاستهایمان تجدیدنظر کنیم. اول آنکه نیاز به یک اتاق فکر علمی و قوی در سطوح ملی و استانی احساس میشود که بتواند تجزیه و تحلیل شواهد علمی بیان شده در سطح کشور و دنیا را به درستی انجام دهد و بهترین توصیهها را به مدیران ستادی و اجرایی داشته باشد. مصطفوی با بیان اینکه ما هنوز از تمام توان علمی کشور در مدیریت اپیدمی کرونا استفاده نکرده ایم، اظهار کرد: موضوع دوم، مشارکت دادن مردم در تصمیم گیریها و اجرای آنهاست تا مردم قسمتی از فرآیندهای جاری باشند نه فقط هدف آن. مساله سوم، نظارت بر اجرای صحیح و درست توصیههای بهداشتی است. در عین حال، در مدیریت این اپیدمی باید منسجم و قویتر عمل کنیم و مدیریتی واحد را بپذیریم. اگر این موارد را مدنظر داشته باشیم، انتظار است بتوانیم عملکرد موثرتر و اثربخش تری در ماههای پیش رو در مقابله با کرونا داشته باشیم. |
خلاقیت و همدلی راهکارهایی مهم برای پرهیز از خشونت در ایام کرونا | |||
مژگان نیکنام روانشناس و مشاور خانواده در گفتوگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره خشونتهای خانوادگی در ایام کرونا اظهار کرد: مبنای اصلی خشونتهای خانوادگی الگوهای اشتباه یا خشونت گرایی است که توسط خانوادهها در افراد نهادینه شده است. نیکنام گفت: خشونت حالت شدیدی از پرخاشگری است که هر نوع کنترلگری ساده و سلطهگری، تعرض و تنبیه فیزیکی در طیف خشونت خانگی قرار میگیرند. الگوهای خشونت گرایانه، عامل ریشه سوزی نسلهای آینده وی افزود: علت این خشونتها باید ریشهیابی شود که در این صورت در مییابیم که مبنای اصلی این خشونتها الگوهای خشونتگرایانه یا الگوهایی هستند که از خانوادهها نشأت گرفته و اول در خانواده و سپس در جامعه و فرهنگ نمایان میشوند؛ یعنی خانوادههایی که آداب اجتماعی و تربیتی آنها اعمال قدرت و رفتارهای خشونت آمیز است، این روحیه خشن نسل به نسل منتقل شده و این چرخۀ والدین خشن و کودکان مورد خشونت قرار گرفته، پایدار میماند. این روانشناس بیان کرد: این مسئله از قدیم هم در تمام جوامع، چه در جوامع توسعه یافته و چه در جوامع در حال توسعه یکی از معضلات و آسیبهای اجتماعی بوده است، اما چیزی که باعث تشدید این خشونتها میشود، برهههای بحرانی است که فرد مدیریت روانی و مدیریت زندگی خود را از دست میدهد. نیکنام اضافه کرد: در دوران کرونا که یک دوره فرسایشی است، خشونت در افراد تشدید شده، چراکه در روزهای قرنطینه افراد خانواده زمان زیادی را در کنار هم میگذرانند و این موضوع باعث افزایش تنشها و خشونتها میشود. این مشاور خانواده گفت: افرادی که خشونت میکنند در واقع یک فرد عامل هستند و نیاز به اصلاحات رفتاری و حتی درمان دارند. پیشگیری از پرخاشگریها با خلاقیت و همدلی و مدیریت نیکنام در ادامه درباره پیشگیری از خشونتها و گذراندن دوران قرنطینه تصریح کرد: هر فردی وظیفه دارد در این دوران چیزی را که در او باعث تشدید پرخاشگری میشود، پیدا کند و سعی کند مدیریت اوضاع و زندگی را در دست بگیرد و شیوه جدید زندگی را بیاموزد و برنامهریزی مناسب داشته باشد. این روانشناس با بیان اینکه افراد نباید هیچ زمانی را بیهوده بگذرانند و باید برنامه داشته باشند، افزود: ساعتی را که کودکان به مدرسه یا هر یک از اعضای خانواده بیرون میرفتند، باید طوری برنامه ریزی شود که هر کسی فضای شخصی خودش را داشته باشد. نیکنام گفت: در این برهه زمانی چیزی که بسیار کمک میکند، داشتن خلاقیت و همدلی برای درست گذراندن روزهای سخت و بیمارگونه کرونایی است. انتهای پیام/
|
ارائه راهکارهایی به والدین برای تقویت عزت نفس فرزندان خود | |||
به گزارش خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، دنیای امروز با دیروز تفاوتهایی دارد که روند این تغییرها به حدی صعودی و رو به رشد است که حتی توانسته روی زندگی کودکان نیز تاثیر گذارد چرا که اغلب کودکان امروز همانند کودکان دیروز نیستند که در بسیاری از مواقع، خودِ واقعی شان را پشت جسم پدر و مادرشان پنهان کنند چرا که از سنین پایین، با یک عزت نفس وارد جامعه میشوند که در این خصوص، والدین و اطرافیان نقش کلیدی ایفا میکنند. با این وجود, نمیتوان این حقیقت را کتمان کرد که کودکانی هم هستند که به دلیل نداشتن عزت نفس کافی، همیشه از حضور در جمع و یا ارائه خودِ واقعی و توانمندی هایشان پرهیز میکنند که در این میان، والدین باید در این مسیر به کودکان خود کمک کنند. رویا نوری جامعه شناس در گفتوگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان, درباره چگونگی تقویت کردن عزت نفس کودکان توسط والدین، اظهار کرد: والدین باید به کودک خود کمک کنند تا به خود اعتماد کند و اشتباه خود را به طور مستقیم تصحیح نکند و از طرفی هم پدر و مادر نباید اشتباه کودک خود را با تنبیه و داد زدن پاسخ دهند و در حین این که او را متوجه اشتباه خود میکنند به او نیز بفهمانند که همه مرتکب اشتباه میشوند. وی بیان کرد: والدین باید توجه کنند وقتی که فرزندشان به سراغ آنها میآید کارشان که ممکن است مکالمه تلفنی، صحبت کردن با یک دوست و یا تماشای تلویزیون باشد را قطع و به چشمان فرزند خود نگاه کنند و حتی اگر لازم بود به او بگویند صبر کند تا کارشان تمام شود. نوری گفت: والدین توجه کنند که نباید با فرزند خود قهر کرده و همیشه باید نام او را با آهنگی خوش بیان کنند تا عزت نفس فرزندشان افزایش پیدا کند.
این جامعه شناس تصریح کرد: پدر و مادر باید در مقابل فرزندشان عضوی واحد باشند و حتی اگر برای انتخاب روش تربیتی او با یکدیگر اختلاف نظر دارند نباید اجازه دهند که فرزندشان از این موضوع آگاه شود. وی با اشاره به اهمیت ورزش برای کودکان ادامه داد: ورزش, نقش مهمی در زندگی کودکان دارد و خانوادهها باید به این مهم توجه کنند به طوری که وقتی کودک آنها به سن شش سالگی رسید باید برای فرزندشان مربی ورزش بگیرند تا او بتواند در رشتهای خاص که موردعلاقه اش است کار کند و موفق شود نوری افزود: والدین باید احساسات فرزند خود را تایید کنند و به طور مثال؛ حتی اگر احساس ترس در وجود فرزندشان شکل گرفت به جای بیان جمله " ترس نداره " با آرامش به او بگویند که " میدونم میترسی. " و یا حتی به جای عبارت " بسه! غر نزن! " به فرزندشان بگویند: " میدونم خسته ای. " و حتی گاهی با سلیقه فرزندشان برای او و خودشان خرید کنند و هنگامی که در کنار فرزند خود هستند از آن لباس یا وسیله خریداری شده استفاده کنند. وی تاکید کرد: در صورتی که والدین در رفتار یا عمل خود در مقابل فرزندشان دچار اشتباهی شدند حتما از او عذرخواهی کنند که هم به او این موضوع را یاد بدهند و هم این که فرزند خود را متوجه کنند که همه اشتباه میکنند و مهم این است که این اشتباه خود را بپذیرند و درصدد جبران آن برآیند. این جامعه شناس بیان کرد: گاهی, والدین باید در مقابل پرسش فرزند خود ابراز بی اطلاعی و ندانستن کنند و به او بگویند که " نمیدانم. " تا فرزندشان بداند که ندانستن چیز بدی نیست و همچنین به او مسئولیتهایی در حد توانش بدهند تا مسئولیت پذیری را یاد بگیرد و در این میان نیز روی نقاط قوت فرزند خود تاکید کنند و به او اجازه دهند که ریسکها و اشتباههای بی خطر کند. نوری اظهار کرد: والدین باید اجازه دهند که فرزندشان در مورد غذا، لباس، بازی و مسائل خصوصی زندگی اش تصمیم بگیرد و با وجود نظارت صحیح، او را همراهی کنند به طوری که در صورت نیاز به کمک والدین، به او احساس گناه ندهند. وی گفت: فرزندان هم باید بدانند که پدر و مادرشان، آنها را بی قید و شرط و در هر شرایطی دوست دارند و برای آنها بسیار مهم هستند و زن و مرد هم باید به موضوع احترام متقابل جلوی فرزند خود توجه کنند چرا که الگوی مهمی برای او هستند. این جامعه شناس تصریح کرد: والدین باید توجه کنند که اگر فرزندشان به کسی آسیب زد و یا به حقوق کسی تجاوز کرد حتما او را از این کار متوقف کنند و جلوی او را بگیرند و از طرفی نیز، نباید به دیگران هم اجازه دهند که به حریم فرزندشان تجاوز کنند و آنها هم باید حریم و مالکیت فرزند خود را محترم بدانند و در تمامی جوانب زندگی، باید توجه کنند که وقتی فرزندشان تلاش خود را کرد، برد و باخت او برای آنها بی اهمیت باشد حتی اگر برنده نشد برایش جشن بگیرند و او را تشویق به تلاش برای دفعات دیگر کنند. نوری خاطرنشان کرد: والدین برای تقویت عزت نفس فرزند خود باید توجه کنند که هرگز او را با دیگران مقایسه نکنند و بر سر فرزند خود فریاد نزنند و نباید برای کارهایی که برای او انجام میدهند بر سر او منت بگذارند و در این مسیر باید او را همراهی کنند.
|
ایمپلنت دندان جلو - دکتر رضا شاکر | ||
دندانهای جلو به دلایل مختلف ممکن است دچار مشکل شوند و دیگر قابل ترمیم نباشند و علاوه بر تاثیرات مخربی که بر زیبایی شما میگذارند در صحبتکردن و خوردن و آشامیدن شما هم مشکل ایجاد میکنند. در این مواقع متخصصان دندانپزشکی، ایمپلنت دندانهای جلویی را به شما پیشنهاد میکنند. ایمپلنت دندان جلو یک روش درمانی دندانپزشکی زیبایی برای افرادی است که دندان جلوی خود را از دست داده اند. از دست دادن دندان جلو ممکن است در اثر حادثه، به دلیل مراقبت نادرست از دندانها یا به دلیل آسیب دیدن دندان باشد. از دست دادن دندان جلویی میتواند لبخند را خراب کند و فرد اعتماد به نفس خود را از دست بزند. ایمپلنت دندانهای جلو، یکی از درمانهای حساس است و نحوه قرار دادن ایمپلنت و زمان انجام ایمپلنت اهمیت زیادی دارد. در شرایط خاصی میتوان همزمان با کشیدن دندان، ایمپلنت را هم در همان جلسه قرار داد که در اینصورت بایست شرایط استخوان و لثه و دندان ایده ال باشد و در این شرایط بایست بتوان دندان را خیلی محافظه کارانه و با کمترین دستکاری و آسیب به لثه، کشید. امروزه راههای زیادی برای جبران دندانهای از دست رفته وجود دارند اعم از کاشت ایمپلنت دندان حال چه با جراحی چه بدون جراحی (پانچ کردن). اگر دندانهای خود را بر اثر تصادف یا ضربهای از دست داده اید یا به هر دلیل دیگر، جای خالی دندانتان آزارتان میدهد و باعث کاهش اعتماد به نفستان شده است، فقط کافیست به یکی از بهترین جراحهای لثه و متخصصین ایمپلنت تهران، جناب دکتر رضا شاکر مراجعه کرده و مشکلاتتان را بیان کنید. دکتر شاکر پس از بررسیهای لازم بهترین راه حل را ارائه خواهد کرد. کاشت ایمپلنت با روش پانچ روشی با کمترین میزان درد و خونریزی برای جایگزین کردن دائمی دندانهای از دست رفته با طول عمر بالا است. این روش به خصوص برای افرادی که از انجام جراحی ترس و نگرانی دارند و یا به دلایل مختلف قادر به تحمل عوارض ناشی از جراحی لثه نیستند، مناسب است. در این مقاله قصد داریم تا به تفصیل روش کاشت ایمپلنت با پانج و مزایای آن نسب به روش معمول را شرح دهیم. پروسه پانچ ایمپلنت در مرحله اول، لثه و دندانها به دقت توسط دندانپزشک متخصص بررسی میشوند تا از نبود عفونت، نرمی لثه، سختی استخوان فک و … اطمینان یابد. اگر مشکلی بود در ابتدا مشکلها برطرف شده، و در غیر این صورت در همان جلسه اقدامات اولیه انجام میشود. پروسه پانچ ایمپلنت به این صورت است که با دستگاه مخصوص پانچ، که دارای سرهای مختلف با اندازههای متفاوتی است، در مکان مورد نظر لثه سوراخی با عمق لازم برای کاشت ایجاد میشود. در این روش هیچ احتیاجی به جراحی و بریدن لثه نیست و سپس ایمپلنت کاشته میشود و روی آن قالبی موقت که همانند دندانهای دیگر، ظاهری طبیعی دارد و به راحتی قابل استفاده است، قرار داده میشود. یعنی در صورت نیاز بیمار، بلافاصله بعد از کاشت ایمپلنت روکش موقت به بیمار تحویل میدهیم. مزایای استفاده از روش پانچ ایمپلنت
چه افرادی به ایمپلنتهای دندان جلو نیاز دارند؟
مراحل ایمپلنت دندان جلو مشابه ایمپلنت فک بالا و پایین، ایمپلنت دندان جلو نیز با ارزیابی و عکس برداری سه بعدی آغاز میشود.
در ابتدا، فرد نیازمند مشاوره با دندان پزشک خود خواهد بود، تا بدین ترتیب بررسیهای لازم در مورد سلامت دندان فرد صورت گیرد. پزشک با معاینه یا با کمک عکس برداری OPG برای ایمپلنت، به بررسی وضعیت دندان موجود میپردازد و همه گزینههای ممکن را با فرد در میان میگذارد.
مرحله بعدی پیش بینی درمان ایمپلنت مناسب برای فرد خواهد بود. از سی تی اسکن برای تهیه تصاویر سه بعدی دندان جلویی و آرواره استفاده میشود، این تصاویر به پزشک امکان برنامه ریزی دقیق جراحی ایمپلنت و پیش بینی راه حلهای ویژه هر فرد را میدهد. برنامه درمانی به شکلی آماده میشود که از قرار گیری ایمپلنت در جای درست، عمق مناسب و زاویه مطلوب اطمینان حاصل شود. برنامه ریزی درمانی به دندان پزشک این امکان را میدهد تا از خطاهای احتمالی اجتناب کند، ضمن این که فرد قادر به دریافت ایمپلنتی باشد که ظاهر و احساس فوق العادهای دارد و از نظر عملکردی به خوبی عمل میکند.
به دلیل این که درمان از قبل برنامه ریزی شده است، جراحی اصلی برای قرار دادن ایمپلنت دندان جلویی بسیار سریع انجام میشود و ممکن است برای جراحی تنها به بی حسی موضعی نیاز باشد. در صورتی که بیمار عصبی باشد پزشک میتواند از آرام بخش استفاده کند، موضوعی که باعث میشود فرد در زمان کوتاه ایمپلنت دندان کاملا احساس راحتی داشته باشد. بعد از جراحی، دستورالعملهای کامل در مورد مراقبت از محل ایمپلنت به فرد ارائه میشوند تا بهبودی در سریعترین زمان ممکن انجام شود. ایمپلنت دندان چند جلسه طول میکشد؟ ایمپلنت دندان جلو نیز مانند ایمپلنت سایر دندانها عمدتاً سه جلسه به طول میانجامد: ۱ جلسه بررسی و عکس برداری دندان آسیب دیده ضرورت ایمپلنت دندان جلو دندانهایی پیشین (جلویی) به میزان زیادی در معرض آسیبهای دندانی هستند و دندان پزشکان دندانهای جلویی بیماران زیادی را به دلیل آسیبهای ناشی از تصادفات و فعالیتهای ورزشی درمان میکنند. دندانهای پیشین (جلویی) ممکن است به دلیل عفونت یا پوسیدگی از بین بروند. از دست رفتن هر دندان موضوعی ناراحت کننده است، اما از دست دادن دندانهای پیشین (جلویی) موضوعی است که میتواند بسیاری از افراد را غمگین کند، علت امر تاثیری است که این دندانها بر ظاهر و اعتماد به نفس افراد دارند. دکتر رضا شاکر
|